"Stop!" en "Ho, dit kan niet"
Kerkhof nabij Amsterdam
We zijn te gast bij een uitvaartverzorgster die het beheer doet van het plaatselijke kerkhof. De uitvaart hebben we net gehad in een kerk verder weg en de rouwauto komt aan met de overledene. De dragers staan keurig opgesteld om haar kist uit de auto te halen. De familie in afwachting van dit laatste moment. De achterdeur van de rouwauto gaat open op teken van de uitvaartleider. Dit is de start, nu gaan we haar naar haar graf dragen. Bij de familie valt een plechtige stilte. De dragers maken aanstalten om mevrouw uit de auto te rollen. "Stop!", brult de vrouwelijke beheerder. Iedereen kijkt naar haar om. "Ik moet het nummer(*) controleren. Waar zit het?", zegt ze op een bitse toon alsof ze verwacht dat het nummer er niet op zit. De uitvaartleider wijst kalm op een plek onder het handvat van de kist. Ze kijkt op haar papieren en blijkbaar is het goed, want ze loopt zonder iets te zeggen weg. De uitvaartleider laat niet merken dat hij geïrriteerd en verbaasd is en laat de dragers verder gaan. De zes studenten in het zwart nemen de kist op de schouders en drager mevrouw voor een laatste keer. Rustig lopen ze richting het graf. Op een afstand kijkt de familie toe hoe de dragers de kist op het graf zetten, de bloemen er omheen leggen en dan om de kist gaan staan met de touwen in de hand. Iedereen komt dichterbij, de pastoor neemt het woord. Je voelt de spanning, zo meteen gaat de kist dalen. Dit was het, dit is het einde, nu moeten we afscheid nemen. De pastoor geeft een knik om te dalen, de dragers nemen de touwen wat strakker en tillen de kist op en... "Ho, dit kan niet!" De beheerder komt weer aanstampen. Nors zegt ze: "De touwen moeten door de handvatten, anders krijg ik ze er niet onderuit." De uitvaartleider bijt op zijn lip, gebaart kalm dat de dragers moeten doen wat ze zegt. En zo daalt dan toch de kist.
(*) Nummer. Elke kist, baar, mand, omhulsel moet door de uitvaartverzorger voorzien zijn van een registratienummer. Dit nummer moet corresponderen met het registratieformulier (ook wel document genoemd). Op dit formulier staan o.a. de naam van de overledene, geboortedatum en sterfdatum. De beheerder van een crematorium of begraafplaats moet deze controleren om er zeker van te zijn dat meneer/mevrouw X in de kist ligt en niet Y.
We zijn te gast bij een uitvaartverzorgster die het beheer doet van het plaatselijke kerkhof. De uitvaart hebben we net gehad in een kerk verder weg en de rouwauto komt aan met de overledene. De dragers staan keurig opgesteld om haar kist uit de auto te halen. De familie in afwachting van dit laatste moment. De achterdeur van de rouwauto gaat open op teken van de uitvaartleider. Dit is de start, nu gaan we haar naar haar graf dragen. Bij de familie valt een plechtige stilte. De dragers maken aanstalten om mevrouw uit de auto te rollen. "Stop!", brult de vrouwelijke beheerder. Iedereen kijkt naar haar om. "Ik moet het nummer(*) controleren. Waar zit het?", zegt ze op een bitse toon alsof ze verwacht dat het nummer er niet op zit. De uitvaartleider wijst kalm op een plek onder het handvat van de kist. Ze kijkt op haar papieren en blijkbaar is het goed, want ze loopt zonder iets te zeggen weg. De uitvaartleider laat niet merken dat hij geïrriteerd en verbaasd is en laat de dragers verder gaan. De zes studenten in het zwart nemen de kist op de schouders en drager mevrouw voor een laatste keer. Rustig lopen ze richting het graf. Op een afstand kijkt de familie toe hoe de dragers de kist op het graf zetten, de bloemen er omheen leggen en dan om de kist gaan staan met de touwen in de hand. Iedereen komt dichterbij, de pastoor neemt het woord. Je voelt de spanning, zo meteen gaat de kist dalen. Dit was het, dit is het einde, nu moeten we afscheid nemen. De pastoor geeft een knik om te dalen, de dragers nemen de touwen wat strakker en tillen de kist op en... "Ho, dit kan niet!" De beheerder komt weer aanstampen. Nors zegt ze: "De touwen moeten door de handvatten, anders krijg ik ze er niet onderuit." De uitvaartleider bijt op zijn lip, gebaart kalm dat de dragers moeten doen wat ze zegt. En zo daalt dan toch de kist.
(*) Nummer. Elke kist, baar, mand, omhulsel moet door de uitvaartverzorger voorzien zijn van een registratienummer. Dit nummer moet corresponderen met het registratieformulier (ook wel document genoemd). Op dit formulier staan o.a. de naam van de overledene, geboortedatum en sterfdatum. De beheerder van een crematorium of begraafplaats moet deze controleren om er zeker van te zijn dat meneer/mevrouw X in de kist ligt en niet Y.
RSS-feed
